เมื่อเร็วๆนี้เมย์ได้ย้ายบ้าน วันหนึ่งที่กำลังขนของออกจากกล่องเพื่อจัดให้เข้าที่เข้าทาง เมย์ก็เจอยาซองเล็ก ๆ อยู่หนึ่งซองที่ปะปนกับข้าวของกระจุกกระจิก
มันคือซองยาลดกรดที่เมย์ได้มาจากเจ้าหน้าที่ในโรงแรมที่เมย์ไปจัดเวิร์กชอปอยู่เป็นประจำชื่อ “คุณน้ำเต้า”
คุณน้ำเต้าเป็นคนที่น่ารักมาก เพราะนอกจากเขาจะคอยดูแลความเรียบร้อยต่างๆของห้องประชุมแล้ว เขามักก็จะถามว่า เมย์ทานข้าวมาหรือยัง หิวหรือเปล่า ให้เขาช่วยสั่งอะไรให้ไหม เมย์ก็ตอบคุณน้ำเต้าไปว่า ถ้าเป็นวันที่เมย์จัดเวิร์กชอป ส่วนใหญ่เมย์จะตื่นเต้น กินข้าวไม่ลง จะทานได้ก็ต่อเมื่อเวิร์กชอปในช่วงเช้าผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
มีอยู่วันหนึ่งก่อนเริ่มเวิร์กชอป เมย์รู้สึกว่ามีกรดในกระเพาะ จึงขอให้คุณน้ำเต้าช่วยไปซื้อยาลดกรดที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ ๆ โรงแรม ซึ่งก็ขอบคุณทางคุณน้ำเต้าเพราะวันนั้นก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
แต่หลังจากนั้นทุกครั้งที่เมย์ไปถึงห้องประชุม ไม่ว่าจะเจอคุณน้ำเต้าในห้องหรือไม่ บนโต๊ะตัวที่เมย์นั่งเป็นประจำจะมียาลดกรดแผงเล็ก ๆ วางไว้ข้าง ๆ กระดาษ ปากกา ที่ทางโรงแรมเตรียมไว้ให้
ถึงตรงนี้ ทำให้เมย์นึกถึงสิ่งที่คุณ Daniel ได้แบ่งปันกับผู้เข้าร่วมเวิร์กชอปในหัวข้อ 7 Point Plan ว่าการสร้างความประทับใจให้กับลูกค้า ไม่จำเป็นต้องใช้ต้นทุนที่สูงเลย แต่มันคือการทำมากกว่าสิ่งที่เขาคาดหวัง
เช่นการที่เราจดจำชื่อของเขาได้ จำเมนูที่เขาชอบได้ หรือหากขายสินค้าออนไลน์ก็สามารถแถมสินค้าขนาดทดลองไปด้วยโดยที่ไม่ต้องบอกให้ลูกค้ารู้
เรื่องในวันนั้นก็ผ่านมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่เห็นซองยาลดกรดทีไร เมย์ก็อดยิ้มและนึกถึงคุณน้ำเต้าไม่ได้เลย 😊