“ความเงียบในทีมไม่ใช่ความสงบ แต่มันคือการปกป้องตัวเอง” — Harvard Business Review ลองจินตนาการถึงทีมที่มีคุณเป็นผู้นำ คุณเชื่อว่าตัวเองเปิดกว้าง รับฟังทุกไอเดีย ไม่เคยดุ หรือปิดกั้นใครเลย แต่เพราะอะไรในที่ประชุมถึง ไม่มีใครเสนออะไรใหม่อีกแล้ว ทุกอย่างดูเป็นไปตามระบบที่ดูเผิน ๆ เหมือนจะราบรื่น แบบแปลก ๆ เพราะทีมไม่ได้ฟังแค่คำพูดของคุณ แต่พวกเขาดู “ปฏิกิริยา” ของคุณต่างหาก เช่น ทีมงานคนหนึ่งเพิ่งเสนอไอเดียใหม่ในการประชุม หัวหน้าพยักหน้าแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงเป็นกลางว่า “ดีนะ ลองต่อยอดดูสิ” คำพูดฟังดูเปิดรับ ไม่มีถ้อยคำเชิงลบเลยด้วยซ้ำ แต่ปัญหากลับอยู่ที่ “จังหวะ” ที่พูดออกมา เพราะในขณะนั้นเขากำลังก้มดูนาฬิกา หันตัวออกจากโต๊ะ และไม่ได้สบตากับคนพูดเลยแม้แต่วินาทีเดียว สำหรับผู้นำ คุณอาจแค่รีบ หรือติดเรื่องเวลาอื่นที่ต้องไปต่อ ไม่ได้มีเจตนาอะไรเลยด้วยซ้ำ สำหรับทีม เขาอาจแปลว่ามันคือสัญญาณชัดเจนว่า “เขาไม่ได้ฟังเราจริง ๆ” หรือแย่กว่านั้นคือ “เขาอยากให้เรื่องนี้จบเร็ว ๆ” แต่ในอีกด้านหนึ่ง ถ้าทีมเองมีทักษะในการตั้งคำถามหรือเช็กความเข้าใจมากกว่าการรีบด่วนสรุป เช่น “อย่างนั้นผมขอรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นเช่นใบเสนอราคาของ Suppliers สัก 3 […]
